Formy zatrudnienia pracownika - wordpressplus

Главная страница › Блог › Кадры

Formy zatrudnienia pracownika

Zajrzyj na nasz blog, aby zdobyć praktyczne informacje dotyczące prowadzenia działalności, procesów legalizacji i wielu innych tematów związanych z biznesem

Standardową formą zatrudnienia pracownika jest umowa o pracę, jednak możliwe jest również nawiązanie współpracy na podstawie umów cywilnoprawnych. Co jest najbardziej korzystne dla pracodawcy i w jakiej sytuacji?

Dla każdego biznesu, szczególnie na początkowym etapie działalności,ważne jest uwzględnienie kosztów związanych z zatrudnieniem pracowników. Przedsiębiorca powinien dokładnie przeanalizować dostępne formy zatrudnienia, dopasowując je do specyfiki wykonywanej pracy oraz potrzeb firmy. W tym artykule przyjrzymy się głównym różnicom między nimi.

Umowa o pracę

Stosunki pracy między pracownikiem a pracodawcą w ramach umowy o pracę regulowane są Kodeksem pracy. Zgodnie z jego przepisami pracownik zobowiązuje się do wykonywania określonych obowiązków na rzecz pracodawcy pod jego kierownictwem, w wyznaczonym miejscu i czasie. Pracodawca natomiast ma obowiązek zatrudnić pracownika oraz zapewnić mu wynagrodzenie za wykonaną pracę.

Kodeks pracy przewiduje następujące rodzaje umów o pracę:

- Umowa na okres próbny - zawierana w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika. Służy zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi do wzajemnej weryfikacji oczekiwań i możliwości przed ewentualnym nawiązaniem dłuższej współpracy. Maksymalny czas trwania takiej umowy wynosi 3 miesiące.

Art. 25 § 2. Kodeksu pracy

Umowę o pracę na okres próbny zawiera się na okres nieprzekraczający 3 miesięcy, z zastrzeżeniem § 2¹–2³, w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia w celu wykonywania określonego rodzaju pracy.

- Umowa na czas określony - w umowie określony jest czas, na który pracodawca zatrudnia pracownika. Całkowity czas trwania umowy nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba takich umów jest ograniczona do 3.

Art. 25¹ § 1. Kodeksu pracy

Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech

- Umowa na czas neokreślony - w umowie nie wskazuje się czasu, na który pracodawca zatrudnia pracownika.

Umowa o pracę gwarantuje pracownikowi szereg praw i zabezpieczeń, takich jak:
- prawo do płatnego urlopu wypoczynkowego,
- płatny zasiłek chorobowy,
- ograniczenie pracy w godzinach nadliczbowych – obowiązkowe wynagrodzenie za nadgodziny w postaci dodatku lub czasu wolnego,
- wyraźne określenie zasad zatrudnienia i zwolnienia pracownika,
- pracodawca opłaca składki na ubezpieczenie społeczne, dzięki czemu pracownik ma prawo do bezpłatnej opieki zdrowotne,
- minimalne wynagrodzenie,

W 2025 roku wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, które pracodawca musi wypłacić pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę, wynosi 4666 zł brutto miesięcznie

Umowy cywilnoprawne

Stosunki pracy między pracownikiem a pracodawcą w ramach umowy cywilnoprawnej regulowane są przepisami Kodeksu cywilnego.

Umowa zlecenie

W umowie zlecenie należy wyraźnie określić zakres pracy, którą ma wykonywać zleceniobiorca. W przypadku umowy zlecenia zleceniodawca zazwyczaj opłaca składki na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne za zleceniobiorcę.

Wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia nie może być niższe niż ustalona minimalna stawka godzinowa.

W 2025 roku minimalna stawka godzinowa wynosi 30,50 zł brutto.

Umowа o dzieło

Na podstawie tej umowy wykonawca zobowiązuje się do realizacji określonego zadania na rzecz zleceniodawcy. W przeciwieństwie do umowy zlecenia, w tym przypadku kluczowe znaczenie ma konkretny rezultat pracy, który powinien być ściśle określony i zgodny z ustalonymi wymaganiami zleceniodawcy.

Dla osób fizycznych ta umowa jest korzystna, ponieważ istnieje możliwość uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu w wysokości 20% lub 50% (w przypadku przeniesienia praw autorskich). Dzięki temu dochód podlegający opodatkowaniu jest niższy, co pozwala wykonawcy zatrzymać większą część wynagrodzenia.

Zleceniobiorca na podstawie umowy zlecenia nie podlega ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu.

Zarówno umowa zlecenie, jak i umowa o dzieło powinny być udokumentowane rachunkami, na podstawie których wypłacane jest wynagrodzenie. W obu przypadkach wynagrodzenie podlega opodatkowaniu. Zleceniodawca, jako płatnik podatku, zobowiązany jest do odprowadzania podatku dochodowego i przekazywania go do urzędów skarbowych. Stawka podatku wynosi 12% lub 32% w zależności od progu podatkowego, w którym znajduje się wykonawca.

Wybór formy zatrudnienia w Polsce jest ważną i istotną decyzją zarówno dla pracowników, jak i pracodawców. Może on wpływać na obowiązki prawne, prawa pracownicze, gwarancje socjalne oraz warunki pracy. Przy podejmowaniu decyzji warto uwzględnić nie tylko specyfikę wykonywanej pracy, ale także koszty związane z zatrudnieniem.